تاول
... رویاهای پریشان را
به تاریکی پتو می سپارم
و خواب پنجره را برمی آشوبم.
امشب آیا
کدامیک از نارنج های شیراز
خواب مرا بیشتر دیده است؟
امشب آیا
پلک کدامیک از کوچه های شیراز
بازگشت مرا، بیشتر پریده است؟!
بازخواهم گشت...
این همه بوسه های ارغوانی را
کدام نسیم پاییزی
تا این سوی مرمره
پرواز داده است؟!
بازخواهم گشت...
آسودگی دلپذیر استانبول
نتوانست
طعم تلخ دلتنگی را
فروبنشاند.
از میان ازدحام همین بوسه های منتشر شده
بازمی گردم.
بازمی گردم تا در آغوش مخملین تو
آرام...
نه!
آرام؟!
روی اینهمه تاول!
نه! نه!
آرام نمیگیرم...
+ نوشته شده در یکشنبه پنجم بهمن ۱۳۹۳ ساعت 19:16 توسط كاووس حسن لي
|
